SOBRE BRITTEN

No próximo concerto da Orquestra Sinfónica de Galicia, ademais da abertura da ópera de Wagner, escoitaremos tamén música de Benjamin BRITTEN. Este compositor, director de orquestra e pianista británico pertence ao período musical do século XX, que se caracteriza pola diversificación de estilos: na música popular, nacen novas tradicións coma o ragtime, o jazz ou o rock; na música clásica, algúns compositores crean novas maneiras de organizar os sons (entre elas, o dodecafonismo); a orquestra incorpora máis instrumentos na sección da percusión; as novas tecnoloxías permiten gravar as interpretacións de maneiras novedosas; etc.

Sen embargo, Britten foi un compositor bastante conservador, a pesar de vivir nunha época modernista.

De Britten escoitaremos a súa ópera Peter Grimes, escrita en 3 actos. O libreto, nesta ocasión, non está escrito polo propio compositor, senón polo escritor Montagu Slater, quen se baseou nun poema  en inglés ("The borough") de George Grabbe.

A ópera cóntanos a historia de Peter Grimes, un pescador inglés de principios do século XIX, con carácter rudo e pouco sociable. Polas diferenzas cos seus veciños, Peter é gravemente marxinado. Tras a morte accidental do seu aprendiz, a xente considérao culpable.
Esta actitude provoca que o mariñeiro se encerre máis en si mesmo e polo tanto encaixe cada vez menos na sociedade na que vive. Desorientado e sen esperanza, Peter Grimes recorre ao suicidio para escapar da opresión que non o deixa vivir.

Ao igual que coa ópera de Wagner, tampouco escoitaremos a de Britten na súa totalidade. A Orquestra elixiu os catro Interludios Mariños, que Britten compuxo para ser intercalados coas diferentes escenas da ópera, xa que o teatro no que se ía estrear non tiña os medios técnicos necesarios para os cambios de escenario. Estes Interludios permitían que houbese máis tempo para esas modificacións. 

Os interludios representan o mar de Aldeburgh, onde ten lugar a ópera, en diferentes momentos do día.

1- Amencer. É o preludio da ópera. Representa a calma, a serenidade. O tema principal nace dun tema dos violíns e a frauta que posteriormente desenvolve toda a orquestra.
2- Mañá de domingo na praia. Britten describe unha mañá de domingo na que a luz solar se reflicte no mar calmo. Ao lonxe escóitase o canto dos paxaros mesturados coas badaladas das campás.
3- Luar. Representa o mesmo lugar da escena anterior envolto no manto da noite de luar. Este recollemento convérteo no interludio máis conmovedor.
4- A tempestade. O compositor evoca a rabia sentida polo protagonista confrontado co vento e a chuvia que desencadea unha tempestade.

Escoitámolos?